Oké, nu ben ik geen echte columnist, maar ik denk dat dit de beste manier is om iets te behandelen. Met name in dit geval over de Nederlandse politiek.
In Den Haag, een plaats die voor mij wel bekend is maar politiek ver weg ligt zitten onze ministers. Inmiddels weet iedereen wel dat de politieke agenda's net voor de verkiezingen totale onzin zijn. De punten erop worden waarschijnlijk nooit uitgevoerd omdat ze enkel voor de stemmen waren, vroegtijdig sneuvelen in coalities of zo vaag zijn omschreven dat ze zo-ongeveer alles kunnen inhouden.
Vanuit Den Haag is het stil, zeer stil. We horen dikwijls alleen resultaten en met enige moeite wat er daadwerkelijk gaat gebeuren. In principe is het zo triest gestelt met de Nederlandse politiek dat het niet veel meer uitmaakt welke partijen er daadwerkelijk aan de macht zijn.
We zien vrijwel zelden onze ministers onder het volk, soms zien we ze in programma's en met wat (on)geluk zien we onze minister president staan langs wat belangrijke personen. Enige tijd geleden zagen wij tot ons geluk dat Verdonk moeite had gedaan om zich onder onze allochtonen medemensen te begeven, waarvoor hulde. Maar bij dat voorbeeld houdt het ook zo-ongeveer op.
De heersende politieke partijen zoals PVDA,CDA, D66, etc. etc. tonen weinig innovatie en motivatie in mijn mening. Er wordt getracht weliswaar wat eraan te doen, maar veel niet. De laatste paar jaren zagen we een bijzonder leuk, maar ongunstig patroon.
CDA bezuinigde reeds lange tijd geleden en spekte de staatkas. Weliswaar op conto van onze centen door allerlei regels maar de kas werd inderdaad gespekt en er was daadwerkelijk geld genoeg aan het einde van hun regering. Daarna kwam Paars en daar begint een wel bijna Bijbelse scène. Nee, ik heb niets tegen Paars, gun me wat tijd. Iedereen kreeg geld, de zeven jaren van voorspoed waren bij wijze van spreken aangekomen. Je was werkeloos? Geen nood, je kreeg een uitkering. Al dat geld waarvoor wij als volk hadden gebloed werd uitgegeven, het volk was blij en tevreden. Maar toen raakte het geld op en Paars 2 ging vroegtijdig ter zielen. Toen kwam het CDA, de zeven magere jaren waren aangebroken zullen we maar stellen. Dat is nu, we leveren weer in aan regels, de staatkas werd weer gespekt. Je hoort mensen weer zeggen dat ze wel wat terug willen. En nu, o Neerlandsch volk? Weer zeven jaren voorspoed en daarna nog meer vrijheid ingeven?! Want dat zal gebeuren. En wat als onze vrijheid op is, door jaren van neerwaards politiek golfbeleid?
Wij hebben innovatieve politiek nodig. Mensen die structurele ideeën opbouwen, een balans vinden tussen uitgaven en inkomsten zonder dat er onnodig leed of overvloed is. Politiekers die zich onder het volk begeven. Geen populaire politiekers zoals Wilders die drijft op populaire zaken of Peter R de Vries. Zij kunnen wellicht goede politiekers zijn, maar missen enigzins uitvoerbaarheid van hun plannen.
En wij als volk, ook wij zijn verstokt. Op veilig spelen wij, net als politiek Den Haag politiek correct speelt, spelen wij op veilig. Geen innovatie, geen vernieuwing. We raken achter, een 2e wereldland als het ware.
En wij als volk, ook wij zijn verstokt. Op veilig spelen wij, net als politiek Den Haag politiek correct speelt, spelen wij op veilig. Geen innovatie, geen vernieuwing. We raken achter, een 2e wereldland als het ware.
Maar ja, wellicht zie ik het wel verkeerd, wellicht snap ik de politiek niet. Wellicht ben ik gewoon een zot die ontevreden is met de huidige politiek en ten koste van alles verandering wil. Maar is verandering dan zo slecht?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten