Update: De 'nacht' van de cultuur

Hey mensen,

Het is alweer een paar dagen terug dat ik mijn laatste blog heb geschreven. In verband met werk is het ietswat vertraagd. Ik ben zoals gezegd dit weekend naar de nacht van de cultuur geweest.

Ik kan kort zijn over de nacht van de cultuur in Roermond, ik heb niet de grote evenementen zelf bezocht, hoewel dit misschien wel beter was. Voor wat ik gezien heb tijdens het bezoeken van de kleinere evenementen is het iets wat nog tamelijk klein is. Als Roermond dit evenement enigszins wil behouden zal de gemeente zelf er vanalles aan moeten doen om het een groter evenement te maken. Ik heb bij toeval ook nog de taptoe gezien in Roermond, dat heet vijf minuten lang gezien dan het was een niet veel voor mijn smaak maar beter dan wat ik zag van de nacht van de cultuur.

In ieder geval waren beide evenementen naar mijn smaak niet indrukwekkend genoeg om er voor weg te blijven van het reguliere uitgaan. Helaas was het in beide gevallen ook niet echt leuk gemaakt waardoor mensen van jongere leeftijd, zoals mijzelf, dergelijke zaken zullen mijden als de pest.

Dat gezegd hebbende kan ik vertellen dat mijn weekend zelf wel goed was, maar het uitgaan wat korten. Ik kwam niet echt in de stemming, ondanks goed gezelschap. Maar goed, dergelijke momenten heb je nu eenmaal in het leven. Mijn komende weekend zal vast beter worden.

In de tussentijd heb ik nog een hoop papierzaken geregeld en wat afspraken gemaakt om dat haar van mij in toom te houden. Ik zeg het je, als ik niet iedere 2 maanden naar de kapper ga lijk ik net een langharige teckel, of op zijn minst voel ik me dan zo. Vanwege mijn dienst deze week zal ik niet in de stad zijn maar ergens in de ochtend. Ik ben verder van plan om nog wat te schrijven met wat meer inhoud in de loop van deze of volgende week maar ik heb op het moment andere zaken aan mijn kop. Als het goed is heb ik alles geregeld over een dag of twee dus dan kan ik er weer tegenaan.

Genoeg gezegd over mijn leven tegen wildvreemde mensen. ;)

De mazzel!!

Auredium Riptide.

Column & Filosofie: Evolutie, Zelfbeeld en spiegels

Hola bloggers,

Het is weer vrijdag de dag dat mijn werkweek weer is afgelopen, de dag dat ik weer meer tijd krijg voor mezelf, de dag de ik weer de kroeg in kan gaan ’s avonds en….Goed je snapt wel wat ik bedoel. Weekend dus.

Wellicht dat sommige van jullie zich herinneren dat ik het heb gehad over de oermens, de verdeling van taken en allemaal dat soort materiaal. Ik ga het vandaag hebben over wat zaken die daaraan zijn gerelateerd. Ongetwijfeld hebben de meeste mensen voor de spiegel gestaan vanmorgen. Ik weet dat ik het in ieder geval stond en erg genoeg keek ik nog naar mijn spiegelbeeld zelf ook. Ik ga het nog hebben over spiegels en hun gebruik als beeldspraak van de menselijke ziel maar eerst wil ik het eigenlijk meer hebben over het ‘ik’ gevoel. Want ooit in het verleden van menselijke evolutie is er een ontwikkeling geweest die ons zelfbewust heeft gemaakt. Ooit keek een oermens in de reflectie van het water en realiseerde dat ze niet zomaar een deel van de groep was, maar een individu.

Die ontwikkeling, de ontwikkeling van de ‘ik’ realisatie is een belangrijke ontwikkeling van de mensheid. Op dat moment gingen we zaken doen dien niet alleen belangrijk waren voor enkel het overleven van onszelf en de groep maar ook voor het onderhouden van onze eigen psyche, en hoe anderen ons zagen. Waarschijnlijk komen deze ontwikkelingen voort uit instincten voor zelfbehoud. Naarmate we verder evolueerde en onze hersenen grote werden konden instincten hogere vormen ontwikkelen. Overlevinginstincten werden emoties. De instincten voor voortplanting creëerden emoties zoals liefde en lust. In zekere zin is de ‘ik’ realisatie ook een vorm van ontwikkeling in die zin. Het is niet zozeer een emotie maar zoals reeds gezet een realisatie. Het gaat om uniek zijn en het beeld wat je naar buiten brengt. Mensen die zich opvallend kleden doen dit juist om hun stempel te drukken op zichzelf. Ze willen een bepaalde reactie oproepen bij andere mensen. Uiterlijk is een masker dat je laat zien aan anderen, het kan mislijdend zijn of slechts een facet van wie je bent. Politici willen er betrouwbaar uit zien bijvoorbeeld, zakenmensen succesvol. De jeugd kenmerkt zich door hun emotie en sociale status te benadrukken, net zoals bendeleden hun lid zijn van een bende willen uitdragen. Maar wat je ook uitdraagt, of je nou mooi wil zijn, aantrekkelijk wil uitzien of wilt laten zien dat je lid bent van een groep, het is allemaal maar een facet van wie je bent.

Ik kan natuurlijk herhalen dat een mens slechts uit drie primaire elementen bestaat;

• aangeboren affiniteiten
• zijn verleden
• de situatie waarin hij zit

Dit is hoe een mens zijn beslissing maakt zoals reeds gezegd. En dit geld ook voor hoe je uit ziet op een bepaald moment. Het uiterlijk wat mensen laten zien geeft natuurlijk wel enige hints over hoe hun gedrag is maar is desondanks geen definitieve pointer over wie ze zijn. Ze willen immers dat je die zijde van hun ziet, of dat je dat denkt wat ze lijken te zijn. De onzinnige redenering dat iemand die zich schaars kleed vraagt om verkracht te worden slaat immers de plank ook helemaal mis. Het beste leer je iemand kennen door te praten, die wijsheid komt natuurlijk niet van mij af. Maar praten alleen is niet voldoende, een mens geeft onderbewust signalen af naar de buitenwereld waarvan ze zich niet bewust zijn. Mensen die goed zijn in het aflezen van dergelijke signalen worden ‘cold-readers’ genoemd. Ze lezen signalen af en vormen aan de hand daarvan een profiel van de persoon. Met een dergelijk profiel is het beperkt mogelijk om te bepalen hoe iemand reageert op bepaalde situaties. Op die manier is men voorbereid op het gebeuren van een bepaald iets en kan men iemand manipuleren zonder dat die persoon er weet van heeft. Ik heb hier in enige mate ervaring mee inderdaad.

Oké, terug komende op spiegels. Ik had beloofd nog enige uitleg te geven over spiegels en hun gebruik bij beeldspraak om zelfbeeld uit te leggen. Spiegels zijn geweldige uitvindingen, je kunt er jezelf in zien en een mening over je uiterlijk vormen. Waarschijnlijk was jullie eerste gedachte bij spiegels ‘je kunt je er zelf in zien’ en jullie tweede gedachte ‘je kunt je uiterlijk ermee aanpassen’ of iets soortgelijks. Hoe je jezelf ziet geeft weer hoe je over jezelf denkt. In veel verhalen komen spiegels voor die je laten zien hoe je wilt zijn, of juist heel lelijk, of hoe men de reflectie ziet van zichzelf in kapotte spiegels. Dit soort verhalen spelen in op hoe mensen zichzelf zien in de spiegel. Sommige mensen zien zich als dik of lelijk, anderen juist als knap. Weer andere mensen stellen zich als knap voor, of soms als lelijker. Maar een spiegel is maar een spiegel, als het beeld je niet bevalt, moet je er wat aan doen. Pas of je lichaam aan, of je psyche. Ben je te dik, val af. Ben je broodmager maar wil je nog magerder zijn, verander je psyche, dit als voorbeeld.

Genoeg gelult voor vandaag over zelfbewustzijn en zelfbeeld.

Tot slot nog wat woorden van de Amerikaanse filosoof en hoogleraar Richard Lanham:

zijn werkelijkheid is theatraal. Zijn identiteit, zijn zelfbeeld houdt hij in stand door dagelijks zijn theatraliteit te bevestigen. Wat hem drijft heeft daarom een ludiek en strijdlustig karakter. In eerste instantie denkt hij aan winnen, aan het zich eigen maken van de regels die horen bij het spel waarmee hij bezig is.

De mazzel!

Auredium Riptide

Column en Filosofie: Drank, jagers, verzamelaars en huishouden

Hey Bloggers,

Het is weer donderdag en op het moment van schrijven heb ik mijn gebruikelijke mok gevuld met koffie, zwart met suiker. Ik moest denken aan de keren dat ik op straat liep, alleen maar meestal met vrienden na het uitgaan en hoe ik altijd ervan hield. Het door de straten slenteren, niets aan mijn kop, de duisternis van de nacht, de lege straten en de straatverlichting. Hoe vreemd het ook mag klinken beschouw ik die simpele momenten als deel van de mooiste en gelukkigste momenten die mijn leven tot nu toe heeft gekend. Dit houdt niet in dat mijn leven tot nu toe een puinhoop was, gegeven er waren wat heuvels en dalen maar slecht zeker niet. Als ik het zwaar heb denk ik altijd aan mijn eigen wilskracht, koppigheid en hoe ik zelf de puinhoop meestal heb veroorzaakt. Ook sta ik dan stil bij mensen die het veel zwaarder hebben dan mij, niet uit medelijden maar om mijn eigen problemen te relatieveren. “Het kan altijd erger”, denk ik dan. Maar genoeg daarvan, ik begin te lijken op een priester als ik zo praat en daar heb ik een hekel aan.

Ik had het over uitgaan en niets doen, genieten van de rust en stilte. Wellicht is het de roest van de drank die inzet na ettelijke uren feesten. Wellicht houd ik van die stilte omdat ik uren lang heb gestaan in overvolle zalen met veel alcohol, rokers, snoeiharde muziek en felle feestverlichting. Wat het ook is, ik houd van de stilte en de nacht na het uitgaan het geeft me de mogelijkheid het leven te waarderen. Als ik dergelijke momenten goed wil herinneren luister ik altijd naar die goede oude zanger van weleer; Ramses Shaffy. Ja, ik heb een godsgruwelijke hekel aan het merendeel van de Nederlandstalige muziek, uitgezonderd Blof en Ramses Shaffy. Ik heb het dan natuurlijk over het nummer ‘het is stil op straat’. Dit prachtige nummer doet me denken aan de momenten dat ik van het uitgaan naar huis ga laat in de nacht. Overigens hoef je daarvoor geen alcohol te hebben gedronken, en met teveel alcohol heb je dat moment niet, want dan gaat zelfs die stille wereld aan je voorbij.

Daarna is het weer terug de sleur in, het dagelijkse werken. Geld verdienen, diensten verlenen. Als ik niet aan het werk ben houd ik toch ook ervan dat ik een gewoon leven heb. Wellicht klinkt dit wat vreemd maar ik ben iemand die regelmatig tegenstrijdig is met zichzelf. Die tegenstrijdigheid is overigens meestal zonder problemen en hij komt mij goed uit. Ik houd best van avontuur, maar ik houd ook van het normale leven. Het normale leven geeft mij het gevoel dat ik bij de normale mensen hoor en dat is voor mij dik in orde. Ik zou natuurlijk eigenlijk wel een leider willen zijn, of avonturier of wellicht archeoloog zoals ik als klein kind wilde zijn maar normaal voldoet ook. Ik heb natuurlijk ook dromen, net als ieder mens. Dromen die ik wil uitvoeren, maar die dromen zijn ook haalbaar want zoals al gezegd eerder op mijn blog stel ik geen onhaalbare doelen, hooguit relatief hoge doelen.

Mensen werken dus, in de oertijd waren we jagers en verzamelaars. De man deed jagen op wilt in groepen met vuurstenen pijlpunten. Ze waren soms dagen op jacht. De vrouwen deden verzamelen en het huishouden. Dat is althans het heersende beeld en het zal vast wel waar zijn voor een deel. Dat beeld van de woeste jager wordt gezien als, de echte man en sommigen zijn daar trots op. Toch, denk er eens over na, dagen lang met alleen maar andere mannen op jacht, wellicht door regen en wind door bossen en rotsen voor die ene ree waarmee je het gezin kan voeden. Natuurlijk, die hardheid en moeite zijn bewonderenswaardig maar laten we eer zijn, wie wil er nou dagenlang door de regen en kou lopen voor een enkele ree?!?

Goed, we leerden boeren, ontdekte elektriciteit en de TV en de rest is geschiedenis.

Dan de oervrouw, bukkende over plantjes in het bos voor vruchten en bessen te plukken met de baby op haar rug en de kinderen rondom haar heen die meehelpen. Thuis het eten klaarmaken en dagenlang wachten op manlief. Ook niet bepaald de hemel op aarde lijkt me. Nog steeds moet vaak de vrouw opdraven voor de kinderen, iets wat ik persoonlijk onzin vind overigens. De oermens had het maar zwaar. Aan de andere kant hebben we de moderne mens. Zijn genot bestaat vaak uit een bak koffie, de doorsnee mens heeft een saaie baan en academici zijn echt niet beter af. Er is geen enkele reden waarom een hoog geschoold persoon met zijn goed betalende baan kan pochten tegenover een laag geschoolde. De enige reden waarom een hoog geschoolde kan pochten is zijn salaris en zijn weinig fysieke arbeid. Wat dergelijke mensen wel voor het gemaakt vergeten is dat thuis zijn niet betekend dat het werk van het bedrijf ophoud en dat er heel veel mentale stress en arbeid is in hun positie. Ze vergeten te vertellen dat hun 52 inch plasma TV met HD-DVD combi en dolby surround set en hun vette Mercedes SLK weliswaar ontzettend ruig zijn maar eigenlijk weinig extra waarde toevoegen aan hun leven. Hun drie weken lange safari naar het hart van donker Afrika ontzettend mooi is, maar de dag na de vakantie gevuld is met deadlines en rapporten die ze moeten lezen omdat ze ze gemist hebben. Maar na hun pensioen kunnen ze de vluchten plukken, alleen kunnen veel van dergelijke mensen vaak niet stoppen met werken.

De arbeider aan de ‘onderkant van de voedselketen’ echter heeft het lichamelijk zwaar vaak, klusjes die de meeste niet willen doen tegen een loon waarvan vaak net een Dvd-speler en een kleine flatscreen kan worden gekocht en rijd rond in een tien jaar oude auto die vaak tweedehands is. Hun vakanties gaan naar zeeland of Frankrijk als ze wat hebben gespaard. Het voordeel is echter dat ze geen kopzorgen hebben over hun werk en als ze terug komen van vakantie hoeven ze niet door bergen werk te spitten. Genoeg daarover, ik wijk af naar zooi die ik al heb behandeld eerder. Ik wilde het hebben over rollenverdeling, emancipatie en meer van dergelijke zaken die bij deze tijd passen.

Wellicht interessant om te weten dat de middeleeuwse vrouw vaak vrijer was dan de huidige vrouw. Even voor de duidelijkheid, de prinses in nood gevangen in een hoge toren is een fabeltje van de Renaissance. In de Renaissance werden vrouwen geacht kuis te zijn en mannen nobel. Dankzij hun is het middeleeuwse fabeltje in de wereld geholpen en daar gaan vrouwen (en mannen! Red.) onder gebukt tot vandaag de dag. Overigens is hoffelijkheid ouder maar is dat ook tijdens de Renaissance uitgebreid. Feminisme interesseert me niet, want ik vind nog steeds dat mensen zelf moeten doen wat ze willen zolang ze mij ermee maar niet lastig mee vallen tenzij het positieve aandacht is. Wat is positief? Laat mij dat maar lekker zelf bepalen, koppig en eigenzinnig als ik ben.

Genoeg tijd verspild van mijn eigen en andermans levens. Ik ga er maar weer eens vandoor.

Laterz!!!

Auredium Riptide

Column: Wiskunde, Wezen en Feesten

Hey bloggers,

Hier ben ik weer. De week is alweer doormidden en voor mijn ervaring ging het echt razend snel. Tot nu toe in deze week dus een hoop gepraat over de EU. Maar ook een hoop wiskundeproblemen op de PABO. Ik kan het ze niet kwalijk nemen want mijn wiskunde was ook altijd erg zwak, ik geef de voorkeur aan intuïtieve schattingen en dat werk meestal wel aardig. Helaas was de intuïtieve schatting van een directeur in een Irakees weeshuis wat belabberder. De directeur stelde namelijk geld boven levens en koos ervoor om de kinderen vastgeketend op een betonnen vloer te laten verhongeren om de gedoneerde kleding en etenswaar te verkopen op de zwarte markt. Helaas voor hem en gelukkig voor de kinderen stuitte men tijdig op de kinderen, de werknemers van het weeshuis zitten vast maar de echte rat is nog op de vlucht.

Over vluchten gesproken, wie de boerse sleur van het leven wilt ontvluchten op de wat minder permanente manier kan dit weekend in Roermond naar de cultuurnacht. Deze vinden plaats op zowel de 23^ste alsook de 24^ste Juni. Dit evenement is heel goed te combineren met het gewone uitgaan op zaterdagnacht aangezien de meeste evenementen stoppen rond 01:00 uur en sommige rond 03:00 uur. Voor verdere informatie verwijs ik jullie door naar de website van de gemeente Roermond omdat deze meer bied waaronder een kaart met daarop de locaties van evenementen. Ik kan jullie wel vertellen dat er exposities zijn, live muziek, optredens, dans, gedichten, kortweg voor ieder wat wils. Ik zal waarschijnlijk zijn terug te vinden ergens op dit evenement. Ow ja, het meeste is gratis dus over kosten hoeft men zich niet druk te maken.

Verder is er nog de taptoe in Roermond op zaterdag. Die zal ik waarschijnlijk wel deels mee krijgen omdat ik in de stad zal zijn, maar eigenlijk hoeft dat dan weer niet zo zeer van mij. Ik zal kijken of ik wat foto’s kan maken van de cultuurnacht maar ik sta er eigenlijk niet zo om te springen mijn camera mee te nemen van de cultuurnacht naar de kroeg. Maar we zullen zien. Maar net zoals ze op de PABO niet zo goed kunnen rekenen, moeten jullie er niet helemaal op rekenen om ze als eerste te zien. ;)

Xie jullie nog wel,

Auredium Riptide

Update: EU, politiek en meer onzin

Hey bloggers,

weer een nieuwe blog. De eerste werkdag zit er weer op, de werkweek is weer begonnen en mijn mok is dus weer rijkelijk gevuld met koffie. De EU heeft besloten de term ‘grondwet’ te veranderen in ‘verdrag’ en klootzak als ik ben heb ik besloten om nog steeds voor dit ‘verdrag’ te stemmen. Wel leuk is het om te zien dat er voor de verandering naar Nederland word geluisterd.

Ow ja, over de EU gesproken, ze hebben tevens besloten dat de scheppingsleer toch wel een gevaarlijk gedachtegoed is en als zodoende dienen zaken zoals creationisme niet als wetenschappelijk erkent te worden. Hoezee, de rede regeert met blauwe scepter door de EU. Ja, ik ben blij dat de EU openlijk wat meer afstand doet van de scheppingsleer want alhoewel ik geen volbloed Atheïst ben geef ik de voorkeur aan een godloze wereld, want ik geloof immers in spirituele gelijkheid. Voor verdere informatie hierover raad ik je aan de Socialistische

Enfin, dat gezegd hebbende denk ik dat ik maar verder ga met mijn verhaal voor Blizzard. Ja, je weet wel, die grote computerspelfabrikant van Warcraft en Starcraft.

Laters!

Auredium Riptide

Evenement: Santa Fe 2007 Roermond

Hola mensen, alweer een blog van mij. Deze keer echter wat nieuws van de tap. Ik ben vandaag naar Santa Fe 2007 geweest. Dit jaarlijkse evenement word gehouden in Roermond en staat in het teken van de 2e Wereldoorlog. Tijdens dit evenement is er vanalles te zien wat te maken heeft met de 2e wereldoorlog. (duh! red.)

Ik ging er naartoe om een aantal redenen, ten eerste was het zondag, ik had geen reet te doen en het was mooi weer, daarbij spreekt geschiedenis en wapens mij al aan vanaf het moment dat ik mijn eerste stapjes kon zetten, wellicht al eerder. Enfin ik vond het een erg leuke gebeurtenis al met al.

De entreeprijs was 3 euro en het was er echt ontzettend druk, maar dat maakte het wel leuk. Er werden demonstraties gegeven, rondritten, er werd oud legermateriaal verkocht en overal was materiaal te bezichtigen. Denk hierbij aan jeeps, tanks, machinegeweren, een luchtafweergeschut, vrachtwagens, oude auto's van die tijd, veel mensen in uniform van die tijd en mijn persoonlijke favoriet, oude leger motoren. Het was allemaal ingedeelt als een heel groot legerkamp en er waren bijvoorbeeld rondritten amfibievoertuigen.

Natuurlijk was ik aanwezig met mijn camera en heb ik foto's gemaakt voor mijzelf, en natuurlijk jullie. en natuurlijk post ik ze dan ook hier op mijn blogs zodat jullie in ieder geval een blik kunnen krijgen van wat er te zien was. Mochten jullie het leuk vinden raad ik jullie zeker aan er heen te gaan, maar dat moet dan wel volgend jaar gebeuren. Ow ja, vanzelfsprekend is het festival belangrijk om de gebeurtenissen van de 2e wereldoorlog wat reëler te maken voor jezelf. Met name omdat mijn generatie het contact van de 2e wereldoorlog uit het oog begint te verliezen.

Een paar van de gemaakte foto's:

Update: Klaar!!!

Nou bloggers,

eindelijk zit het grote overplaatsen erop. Zoals jullie kunnen lezen heb ik alles van mijn MSN-blog, op wat kleinere zaken na, over gezet naar mijn blogger.com account. Ja, ik weet dat er weinig foto's in staan maar dat komt met name omdat MSN niet echt goed is in het combineren van foto's met berichten. In de loop van de tijd zullen er meer blogs optreden met foto's naar alle waarschijnlijkheid. Voor nu denk ik dat jullie genoeg leesvoer hebben. Ik raad jullie sowieso aan om 'Hamer en Sikkel' te lezen.

Laterz!

Auredium Riptide

Filosofie & Politiek: Hamer en Sikkel

Hey bloggers, welkom bij een nieuwe column van jullie eigen Riptide. Ik wist niet helemaal waar ik dit moest indelen bij politiek of filosofie. Maar als je het goed bekijkt begint politiek altijd met een filosofische gedachtegang. Fascisme begon bijvoorbeeld met de Sociaal Darwinistische dwaling en het CDA met de Christelijke leer. Ik wil het vandaag echter specifiek hebben over het Communisme.

Ik weet dat sommigen nu sceptische worden. De hamer en sikkel van weleer baad in het rood wat word geassocieerd met bloed. Toch is de principiële gedachtegang achter het communisme niet eens zo heel slecht. De leer draait erom dat iedereen even veel verdient ongeacht wat voor werk ze doen en zelfs of ze werken. Dit is natuurlijk een nobel streven en dit is dan ook niet zozeer de communistische filosofie maar eerder de Socialistische filosofie. Bij de inbedding van die filosofie in het communisme door Josef Stalin draaide het echter de mist in. De filosofie zegt dat iedereen gelijk is en dat de leiders dus ook gelijk zijn aan de rest van het volk. Vanaf het begin draaide het echter de soep in. Andere leiders werden niet getolereerd en het leiderschap kwam daarmee boven de rest van het volk te staan. De regering deelde alles uit aan het volk maar niet geheel eerlijk, en door de speciale status van de regering was de integriteit over de uitgaven op zijn zachtst onbetrouwbaar.

Toch zegt dit meer over de menselijke natuur dan over het communisme. Het filosofische idee achter het Socialisme is een relatief verheven idee wat net als het Sociaal Darwinisme zijn oorsprong vind in de 19^e eeuw en diens vooruitgang in het menselijk denken. Maar helaas denken de meeste mensen helemaal niet verlicht zelfs niet na alle wetenschappelijke en technologische doorbraken. De mens zelf is niet zozeer veranderd en diens instincten evenmin. Het was slechts een kwestie van tijd voordat de gedachtegang zou worden aangegrepen voor misbruik. In principe kun je ook niet verwacht dat houthakkers en doctoren hetzelfde moeten verdienen en dat zelfs zwervers en nietsnutten geld krijgen voor hun niets doen en een inkomen hebben gelijkwaardig aan de houthakkers en doctoren.

Het hele systeem liep natuurlijk op til omdat doctoren weigerde te werken voor een mager loontje en veel mensen simpelweg niet bereid zijn om te werken voor een hongerloon. Gevolg was natuurlijk dat de communistische doctrine zowel meer geld moest betalen aan belangrijke posities als geld betalen aan mensen die niets doen. Dus de werkende klasse van lagere wal gaan niets doen en de hogere klasse kost meer geld dan berekend.

Het gevolg hiervan valt af te lezen uit de gebeurtenissen in de jaren 80. De kernramp in Tsjetsjenië en de val van de Berlijnse muur in 1989 vertelde het trieste verhaal van de gefaalde filosofische gedachtegang en markeerde gelijktijdig het einde van de sociale dictatuur begonnen door Stalin.

Nou is dat helaas niet helemaal waar. Poetin, het voormalige hoofd van de KGB is op zijn zachts gezegd goed bezig een stevige dictatuur te vestigen. Het arme volk is ontevreden, moet niets hebben van buitenlanders en mist de tijd dat ze voor weinig werk toch aardig betaald kregen. Met de blauwe dreiging van de EU aan de westerse grens, de Groeiende rode macht van China en de Tsjetsjeense dreiging aan de Oostzijde van Rusland lijkt het erop dat Poetin voorlopig nog in het zadel blijft.

Ironisch genoeg is in bepaalde kringen de hamer en sikkel een symbool geworden van vrijheid en verzet tegen de openbare orde. Dit is natuurlijk vanuit democratisch punt gezien relatief vreemd omdat daarmee een rigide systeem word gebruikt om vrijheid te verkondigen. Deze actie komt voor van de koude oorlog in welke de Amerikaanse en westerse regeringen verkondigde dat de CCCP de belichaming was van het kwaad. In een tijd dat de regeringen in het westen in opspraak raakt met regelmaat grijpen liberalen de oude hamer en sikkel van een gefaald project aan als symbool van vrijheid. Wellicht dat men nu al de ware aard van de hamer en sikkel is vergeten, of wellicht leeft men met de ideologische gedachte dat de angst van het verleden nog steeds kan worden aangegrepen om zich te verzetten tegen regeringen die reeds verder zijn gegaan in het politieke proces.

Hoewel ik de hamer en sikkel een mooi symbool vind voor de gebeurtenissen van de vorige eeuw denk ik dat men ze hooguit als vorm van revolutie kan zien. Zoals ik altijd graag zeg over revoluties: “Shut the fuck up and become a catalyst for a change!”

Filosofie: De essentie van de mens

Wat houd het in om mens te zijn?

Dat is de filosofische vraag die in mijn laatste twee DVDreviews 'Ghost in the Shell' en 'Ghost in the Shell 2: Innocence' de hoofdrol speelt. Want wat is een mens nu eigenlijk. Is een mens zijn lichaam, zijn handelen. De totale hoeveelheid kennis en ervaring, zijn leven en lijden? Als de mensheid in staat is om alle in het lichaam te vervangen door machines, biotechnologie of wellicht zelfs te verwijderen, maar de persoonlijkheid van de mens nog in tact is, is dat dan nog een mens?

Ik denk dat het zowiezo een mening is of iets menselijk is of niet. Het is niet duidelijk vastgelegd wat wij nu als mens beschouwen. We hebben een algemeen idee, maar het verleden leert ons dat dit idee verre van volmaakt is. Slavernij en Sociaal Darwinisme zijn voorbeelden van het falen van deze definities. Mensen zijn in staat te geloven dat medemensen door zoiets belachelijks als huidskleur, religie of cultuur 'minder' zijn of minder menselijk zijn dan hunzelf. Tot nog toe is er geen mens die daadwerkelijk een oprecht beeld heeft en alle mensen als menselijk kan zien. Zelf de moraalridders die schreeuwen om gelijke behandeling weten niet wat mens zijn inhoud en zullen diep in hun hart de complimentjes dat ze rechtvaardig zijn belangrijker vinden dan daadwerkelijke gelijkheid en er zelfs door verblind raken.

Dat je zelf alle anderen als gelijkwaardige mensen ziet, houd nog niet in dat zij het met je eens zijn, zelfs al dragen ze je op handen. Eerder gebruiken ze je door je houding. Maar ik dwaal af van mijn onderwerp. Zoals eerder gezegd in een van mijn filosofische betogen handeld een mens op een moment uit drie zaken:

- Aangeboren natuur

- Persoonlijk verleden

- Huidige situatie

Toekomstvisie vloeit voort uit die drie zaken en valt hooguit als subcategorie te noemen, maar is natuurlijk wel van belang. Een mens bestaat uit meer dan die drie zaken al is het wel aardig dicht in de buurt van wat een mens werkelijk is. De definitie is echter te zwak voor zoiets als intelligentie of ras. Wellicht duid het meer de 'ziel' aan.

De mens is de ziel plus zijn afkomst. Ik denk die conclusie de echte mens waarborgt. Dit laat genoeg ruimte over voor mensen die 'anders' zijn in uiterlijk of denken en bakend toch ons 'soort' af tegenover andere rassen en dieren die mogelijkerwijze bestaan.

DVDreview: Ghost in the Shell 2: Innocence

Ik had gezegd een hoop DVD's te reviewen die wat hier in mijn kast staan, en dat ga ik dus doen ook. Als logisch vervolg op mijn review van Ghost in the Shell doe ik nu de opvolgende film Ghost in the Shell 2: Innocence reviewen. Het valt goed te merken aan het DVDmenu dat Ghost in the Shell 2 een stuk later is uitgekomen dan Ghost in the Shell 1. Kwam deel 1 uit in 1995 zo is deel 2 uitgekomen negen jaar later in 2004. In tegenstelling tot deel 1 is deel Innocence een mix van anime en CGI gecombineerd in een werkelijk briljante film.

- Het Plot -

De film draait om Batou, kenners van de film en serie zullen weten dat dit de rechterhand is van majoor Mokoto Kusangani die aan het einde van de eerste film verdween. De film speelt zich wederom af in het futuristische Japen. Deze keer begint de zaak met de moord van verschillende mensen door zogenaamde sexoroids van het bedrijf Lotus Solus. Sexoroids, zijn, zoals de naam al aangeeft, robots voor sexuele genoegens. Robots zijn echter niet geprogrammeerd om te doden in een dergelijke sector en dus worden Batou en Togusa op de zaak gezet om de boel te onderzoeken. Wederom zal ik niet verder op het plot ingaan om het verknallen van de film te voorkomen.

De film is donkerder dan zijn voorganger en heeft wat meer de detective sfeer wat mij erg aanspreekt. Zijn donkere karakter echter zorgt ervoor dat je niet erna moet gaan kijken voor te lachen. De film roept wederom veel ethische vraagstukken op en zit vol met filosofische citaten en gedachten. Er komen een paar momenten voor in de film die gewoonweg briljant zijn en alleen daarom al de moeite waard zijn om deze film op zijn minst 1 keer te zien, alhoewel het bij een Ghost in the Shell film of serie aan te raden is om vaker erna te kijken om alles eraan te snappen.

- Extra features -

De extra features op de DVD zijn een commentaar feature van de regisseur en de animatieregisseur. Een Face tot Face interview met de regisseur en een 'Making of'. Wederom zijn de extra features dus enigzins beperkt en ja, er is nogsteeds Japanse muziek in, maar er zit echter ook duidelijk muziek in met westerse invloeden. het is dus enigzins aangepast aan een wat breder scala van publiek. De film is kwa plot en animatie echter nog beter dan Ghost in the Shell 1.

Cijfer: 8.5

DVDreview: Ghost in the Shell

Ik heb een hoop DVD's op mijn kamer liggen en aangezien ik met regelmaat reviews schreef heb ik besloten om zoveel mogelijk van deze DVD's te reviewen. Als eerste begin ik met de DVDfilms van 'Ghost in the Shell' en 'Ghost in the Shell 2: Innocense'. Beide films vallen in een redelijke beperkt genre kwa kijkers. De films zijn namelijk anime films wat inhoud dat ze via een Japanse tekenfilmstijl zijn getekend. De tekenstijl die men kan verwachten bij anime is zeer uiteenlopend, maar ik kan alle lezers hier garanderen dat de films en de series van

'Ghost in the Shell' niet geschikt zijn voor kinderen. Zowel het grafische geweld als het denkniveau van de films en series is te hoog en zelfs volwassenen zullen de films en series vaker kijken om echt alles te kunnen begrijpen van de ingewikkelde plotten.

De Ghost in the Shell films en series zijn het geesteskind van Masamune Shirow en spelen zich af ergens in de 21ste eeuw. De omgeving is Japan, maar op de taal na verraad niets verder de locatie. De mensheid heeft grote steden gebouwt en geweldige nieuwe uitvindingen gedaan en daarmee nieuwe uitdagingen voor zichzelf gecreëerd. Als lezers overeenkomsten vinden met de trilogie 'The Matrix' dan komt dit omdat the matrix grotendeels van de eerste film is afgeleid, en zeker niet andersom!

Ik zal eerst wat dieper ingaan op de omgeving waarin de films en series zich afspelen zodat jullie, de altijd belangrijke lezers, weten waar de films zich in afspelen. Zoals gezegd heeft de mensheid enorme sprongen voorwaarts gemaakt. Alles wat het menselijk lichaam vormt kan worden vervangen of worden aangepast. Er zijn mensen die op hun geest, of zoals in de film genoemd 'ghost' na helemaal kunstmatig zijn. Ze zijn dus ooit als mens geboren, maar hebben hun hele lichaam laten vervangen. Hun hersens zijn uitgebreid met het geheugen op externe databanken zoals onze computernetwerken communiceren met servers. de maatschappij is hierdoor ook veranderd omdat mensen direct met elkaar kunnen praten door een soort van technologische telepathie.

Goed, ik denk dat de setting inmiddels wel duidelijk is voor deze film. Ghost in the Shell 1 is de eerst film en het eerste stuk uit de hele reeks. Het is allemaal begonnen met deze film. De hele Ghost in the Shell draait rondom Sectie 9 welke van 'public security' dit is een geheime sectie welke meehelpt in het handhaven van de openbare orde in het land. Het team van Ghost in the Shell bestaat uit een aantal leden met elk hun eigen karaktertrekken. Het team staat onder leiding van Armaki Daisuke en word tijdens de operaties geleid door majoor Motoko Kusanagi. Zij is een complete cyborg waarvan alleen nog de geest menselijk is.

De film draait over een crimineel meesterbrein genaamd 'the puppetmaster' die de geheugens van cyborgs aanpast en veranderd en hun vervolgens gebruikt voor zijn eigen doeleindes. Ik zal niet verder ingaan op het plot zelf in verband met 'spoilers'. De soundtrack van deze film is wellicht bekend bij enigen van jullie dit is namelijk 'King of my castle' van Wamdue Project. Het is wel altijd wennen dat veel muziek in Ghost of The SHell toch ook Japans is. Normaliter ben ik niet bang voor kennismaking van nieuwe culturen maar voor de westerse cultuur is het Japanse gezang net kattengezang. Gelukkig blijven deze momenten redelijk beperkt. De actiescènes zijn goed te noemen, maar enigzins grof, maar dit is voor de gehele serie wel redelijk standaard. De verhaallijn is erg diep en zal de lezer dwingen tot nadenken en volgen van de verhaallijn. Bovendien roept de film onherroepelijk morele, ethische en filosofische kwesties op met een verrasend einde.

- Extra functies op de DVD -

Helaas is de DVD met extra functies wat karig. Buiten een 'The making of...' bestaat alle verdere informatie uit tekst en wat korte plaatjes. Er word dus in the making of uitgelegd wat de techniek is achter het maken van de film zelf. Er zit verder bij de DVD een filmografie van de director Mamoru Oshii, een geschiedenis van Science Fiction, de Trailer waarmee Ghost in the Shell werd gepromoot, een biografie van alle Section 9 leden en er is de mogelijkheid om de production notes te horen. Alternatieve eindes en dergelijke zijn op deze DVD niet terug te vinden, maar de DD zelf is dan ook al een redelijke tijd uit.

CIJFER:8.5

Filmreview: Spider-Man 3

Het is alweer tijd voor het derde deel van de Spider-Man saga. Vanzelfsprekend ben ik deze film gaan kijken om te zien of mijn teken- en stripheld van vroeger ook tot zijn recht word gezet. De film zit weer vol met zijn gebruikelijke acteurs; Tobey Maguire als Peter Parker, Kirsten Dunst als Mary Jane Watson en natuurlijk James Franco die de rivaal speelt van Peter Parker als Harry Osborn.

Ik zal eerlijk zijn dat ik voer deze films mijn twijfel had. Slechte reviews van andere mensen aan de ene kant, goede kritieken van vrienden aan de andere zeide. De enigste mogelijkheid voor mij was kijken naar de film zelf. De film zet zich voort na het gebeuren van Doctor Octopus en het gaat Peter Parker voor de wind. De mensen houden van Spider-Man dit open en bloot de mensen van de stad redde en Mary Jane houd van Peter Parker wiens identiteit van Spider-Man aan haar is onthuld. Maar het gaat allemaal snel mis als de biomaterie bekend bij trouwe fans als de Symbiont en de latere 'Venom' op aarde aan komen. Het word nog erger als de echte moordenaar van Ben parker, Peter's oom dankzij een ongeluk veranderd in een zand controlerend wezen genaamd als 'Sandman' geld wil verzamelen voor zijn zieke dochter door bankovervallen te plegen. Als je daarbij nog optelt dat Harry Osborn de nieuwe Green Goblin wordt dan weet je dat de film vol met actie zit. ik was zelf bang dat zoveel actiefiguren tot een onoverzichtelijk geheel zouden volgen maar het werd uiteindelijk een zeer goede combinatie. Als Peter Parker's pak van Spider-Man door de Symbiont word aangepast zien we de invloeden daarvan duidelijk terug in Peter zijn gedrag. Hij word arrogant en krijgt een soort van emo-uiterlijk, verpest zijn relatie met Mary Jane en is bijna net zo slecht als de boeven die hij oppakt. De film begint echter pas echt als de symbiont door Peter word verwijderd en zich hecht aan Edie Brock, de door peter werkeloos gemaakte fotograaf. vanaf dat moment bestaat Venom, een op wraak belust wezen die uiteindelijk samen met Sandman samenspant om Spider-man te verwoesten.

De film bevat vele plotwendingen en zal voor fans bekende scènes laten zien. het geheel is allemaal goed in elkaar gebreid en de rollen worden zeer goed gespeeld. Alhoewel ik Venom wat weinig vond voorkomen in de film weet ik dat de kans groot is dat in de volgende Spider-Man film hij terug zal komen. Van de huidige drie Spider-Man films die er zijn vond ik dit een van de beste en Spider-Man 1 eigenlijk de slechtste. In het licht dat de eerste meestal de beste film is denk ik dat we mogen zeggen dat deze saga nog lang niet door zijn hoogtepunten heen is. Natuurlijk komt dit ook door de vele reeds bestaande verhalen van Spider-Man.

Cijfer: 9

Filmreview: Mr. Bean's Holiday

Een tijdje terug alweer heb ik de film 'Mr. Bean's Holiday' bezocht met aangenaam gezelschap, als ik zo vrij mag zijn. De film gaat, zoals zijn naam verraad, over het komische figuur 'Mr. Bean' gespeeld door Rowan Atkinson. Zoals bij de meeste wel bekend is speeld Rowan Atkinson het figuur van Mr. Bean al sinds geruime tijd in korte filmpjes en nu voor de tweede keer in een lange film. Als we Rowan Atkinson mogen geloven is dit naar alle waarschijnlijkheid tevens de laatste film van Mr. Bean.

De film heeft een relatief korte inleiding; Mr. Bean is bij een lokale loterij en wint daar een reis naar Cannes in Frankrijk. Hij gaat eigenlijk per trein, maar als onderweg zijn camera door een jongetje (Max Baldry) word meegenomen loopt alles in het honderd. Bean, die zich nog schuldig voelt voor het scheiden van de jongen en zijn vader door zijn geblunder krijgt een band met deze jongen. Tijdens zijn reis raakt Mr. Bean verzeilt in allerhande vreemde situatie waar hij zich met zijn klunzige onbeholpenheid uit weet te redden. Dit is tevens ook de eerste keer dat we Mr. Bean vergezeld zien worden door een vrouwelijke metgezel genaamd Sabine (Emma de Caunes). Deze wending is weliswaar verfrissend maar niet voldoende om mijn harde oordeel over de film aanzienlijk te verbeteren.

Mr. Bean is weliswaar een komisch onbeholpen figuur, maar hij is niet geschikt voor lange films. Mr. Bean's Holiday zit vooral vol met scènes die lijken op de kortere filmpjes waardoor het nieuwe er eigenlijk vanaf is. Dat Rowan Atkinson aangeeft dat het waarschijnlijk de laatste grote Mr. Bean film is, geeft wellicht aan dat Mr. Bean als karakter wat is uitgedroogd. De reden hiervoor ligt aan de begrenzingen van Mr. Bean's persoonseigenschappen waarin weinig word gepraat, pertinent domme handelingen worden verricht en het figuur eigenlijk te stuntelig is om enige diepgang te creëren. De film is onderhoudend, maar vaker dan 1 keer zul je hem naar alle waarschijnlijkheid niet willen zien.

Rowan Atkinson is een goed acteur, en de rol van Mr. Bean is dan ook feilloos gespeeld. Dit kan echter de film niet redden. Een figuur als Black Adder of Johnny English zal naar alle waarschijnlijkheid leiden tot veel betere humoristische films dan Mr. Bean.

Cijfer: 6.5

Boekreview: The Art of War

3000 jaar geleden schreef een onbekende Chinese generaal een boek met daarin de grondregels voor oorlogvoeren. Dit boek staat heden ten dage bekend als Sun Tzu: The Art of war en is nogsteeds in sommige legers vereiste kost voor officieren. Aangezien ik wel van taktiek houd en van klassieke boeken besloot ik om een bepaalde uitgave van dit boek te lezen. Gezien de geschiedenis en de verspreiding ervan zijn er ontzettend veel versies. Mijn versie, voor de duidelijkheid is 'Sun Tzu - De kunst van het oorlogvoeren - De nieuwe geïllustreerde editie' geschreven door Samuel B. Griffith. het boek bevat een korte geschiedenis over China zoals de Strijdende Staten periode van China, de Lente-en-herfst oorlog van het oude China, de link tussen Sun Tzu en Mao Zedong (de stichter van Communistisch China), wat keuze met betrekking tot woorden ivm de vertaling en natuurlijk de 13 hoofdstukken van het boek zelf.

De extra informatie is een welkome inleiding tot Tsun Tzu, de omstandigheden waarin het is geschreven, de invloed ervan op de geschiedenis en keuzes over de vertaling zijn eigenlijk een must om te weten. Zonder die inleiding missen de lessen van Sun Tze eenvoudigweg zijn doel en is de aandacht wellicht ondermijnt door een gebrek aan interesse. Belangrijk is het om inzicht te hebben in zaken; destijds gebruikte men strijdwagens, tegenwoordig tanks. Ook moet men rekening houden met een nieuw element bij landoorlogen, namelijk luchtmacht.

De 13 hoofdstukken zelf zijn duidelijk, kort en bondig weergegevens als regels. Ze laten weinig te twisten over, zijn helder en snel te lezen zoals een dergelijk boek zou moeten zijn. Ze zijn vergezeld van illustraties (zoals de titel al zegt), deze zijn aardig om te zien en zijn geheel in Chinese stijl maar voegen geen verdere informatieve waarde toe.

Het boek zelf is meesterlijk van kwaliteit. Een glanzende roodkleurige fluwelen kaft met goedkleurig ingelegde Chinese tekens omhelzen het boek. Een leeslint is verwerkt in het boek zodat er geen aparte bladwijzer nodig is en de stevige pagina's niet hoeven te worden omgevouwen, want een zeer jammere gebeurtenis zou zijn.

Sun Tzu is niet alleen een militair boek, een leiderschap en oorlog zijn twee aspecten die de kern van onze mensheid raken en geven daarin een uitstekend inzicht in het functioneren van de menselijke geest en de mens als groepswezen en individu. Dit boek is zeker het lezen waard.

Cijfer: 9

Update: Alle blogs van 2006 erop!

Hola beste bloggers,

Ik had gezegd dat ik gisteren naar de stad zou gaan en dat deed ik dus…..zoiets dan. Ik stond op het station, want ik wilde door het slechte weer niet fietsend gaan. Ik wilde dus met de trein gaan…..maar helaas kwam die dus niet opdagen. Helemaal niet, alle mensen die waren aan het wachten op de trein vertrokken allemaal met ander vervoer naar Roermond. Ik niet want het was al 7 uur, de stad zelf zou tot 9 uur open zijn. Ik zou pas rond kwart over 7 thuis zijn om dan mijn fiets te pakken en door stortregen drijfnat na half 8 in de stad te zijn. No way dat ik dat ga doen natuurlijk.

Goed, ik heb dus duidelijk die tijd aan mijn blog besteed, al hoewel ik dat wel beter had kunnen doen aangezien Comedy Central eruit lag door een stroomstoring en ik dus in ieder geval geen South Park kon kijken. Verder was Roermond weer puin omdat de ambtenaren aldaar niet goed de verkeerssituatie hebben ingepland en dus alles dicht is, zorgde een ongeluk in Neer voor vertraging op mijn weg naar huis Donderdag en een ongeluk op mijn weg naar mijn werk Vrijdagmorgen voor aardig wat extra vertraging.

Dat gezegd hebbende is het nog een schrale troost dat mijn werkweek er weer op zit. Zoals beloof heb ik vandaag nog wat blogs van mijn oude MSN-space hier op blogger.com gedropt. Ja ja, uiteindelijk zullen alle blogs van mijn MSN-site hier wel staan en dan kan ik eindelijk verder gaan met het maken van nieuwe blogs in plaats van het posten van mijn oude crap. Mwa, ik ga echter niet klagen over mijn eigen gemaakte keuzes. Iig is vanavond The Simpsons op TV.

Mensen, ik ga vanavond voor de herkansing om gisteren te vergeten en ik sluit hem af in de kroeg met een glas bier.

De mazzel!

Auredium Riptide

Boekreview: Napoleon voor Dummies

Nee nee, niet lachen. Ik heb dit boek namelijk niet gekocht, maar gewonnen. Maar ik moet toegeven dat ik geschiedenis interessant vind. Het boek handeld zich over Napoleon Bonaparte in alle facetten van deze fascinerende man. Vanaf het begin tot het eind van Napoleon wordt zeer volledig behandeld. Het boek is dan ook echt een must voor iedereen die ook maar iets moet weten van Napoleon.

Napoleon voor Dummies is zo geschreven dat je ieder hoofdstuk apart van alle andere kunt lezen. Dit is prettig als je iets over een bepaalde periode moet weten, maar als je het hele boek doorleest (zoals mij) krijg je dan onvermijdelijk wat herhalingen.

Een pluspunt is dat de schrijver enkele persoonlijke opmerkingen maakt, dit is handig om zijn perspectief erover te weten maar je moet wel weten dat het een mening is en niet een feit.

Een belangrijk minpunt zijn de hoeveelheid spelfouten. Het voorwoord bevat een spelfout en dat is eigenlijk wel een indicator voor de rest van het boek.

Ondanks de spelfouten is het boek zeer goed leesbaar het krijgt dan ook een redelijk goed cijfer.

Cijfer: 7.5

DVDreview: Enemy at the Gates

-Widescreen Collection DVD-

Enemy at the gates is een oorlogsfilm uit 2001 met als director, en tevens medeschrijver, Jean-Jacques Annaud. Jean-Jacques Annaud kennen we o.a. van films zoals Seven years in Tibet.

De film speelt zich af in de jaren 1942\1943 en verteld het verhaal van Vassili Zaitsev (Jude Law) een jongeman van het platteland. Vassili Zaitsev wordt net als veel anderen tegen zijn wil geronseld in het Sovjetleger en wordt naar Stalingrad gestuurd waar hij in aanraking komt met Commisar Danilov (Joseph Fiennes) wiens leven hij red. Vervolgens wordt hij tot held van de Sovjetunie gebombardeerd en wordt sluipschutter gemaakt. Tijdens zijn missies ontmoed hij de jonge Russin Tania Chernova (Rachel Weisz) met wie hij een relatie krijgt. Als reactie sturen de Nazi's hun beste sluipschutter Majoor Konig (Ed Harris), wat er daarna volgt is een episch verhaal met messcherpe spanning, romantiek en verraad.

De DVD opzich is net als de andere Widescreen Collection Edition DVD die ik reviewde relatief summier. het is dan ook een budgetuitgave van een imo steengoede film. In tegenstelling tot de Event Horizon DVD bevat dit na het blauwe landsinstellingmenu wel een normaal menu met zelfs de mogelijkheid om extra's te bekijken. Dit in combinatie met een toch al zeer goede film van de respectable speelduur van 120 minuten geeft deze DVD een hoog cijfer.

Cijfer: 8

DVDreview: Event Horizon

-Widescreen Collection DVD-

Event Horizon is een Horrorfilm die zich afspeelt in het jaar 2047. Een ruimteschip genaamd de 'Event Horizon' duikt plotseling op in de buurt van Neptunes. Dit ruimteschip was verloren gewaand in een explosie, maar in werkelijkheid verdween het schip tijdens een experiment van de radar en was het vervolgens 7 jaar lang verdwenen.

De film staat officieel geclassificeerd als horror, maar is in feite een horror\thriller. Voor de mensen die hem op TV hebben gezien, er zitten weldegelijk horrorelementen in, maar veel tv-zenders knippen deze eruit zodat het als thriller kan worden gepresenteerd. De director van de film is Paul W.S. Anderson, hem kennen we onderandere van de Mortal Kombat film en de Alien versus Predator serie. De hoofdrollen zijn verdeeld over Laurence Fishburne, die als Captain Miller hier kan opwarmen voor zijn rol in de Matrix waarbij hij toevalligerwijs ook een ruimteschip achtig voertuig commandeert als Morpheus. Verder spelen Sam Neill (Jurasic Park, Perfect Strangers) en Kathleen Quinlan (The Hills have eyes, Apollo 13) erin mee.

De DVD op zich stelt niet veel voor, er zit een erg simpel menu in waar slechts de taal kan worden geselecteerd. Gelukkig is de film wel in hoofdstukken ingedeeld, maar buiten dat en een simpele ondertiteling hoef je niets te verwachten. Het geluid en beeld zijn ok, ook handeld het zich hier dus over een ongeknipte versie zoals het hoord op een DVD wat natuurlijk voor wat extra spanning zorgt. Maar vanwege het enorm summiere menu en het ontbreken van extra's krijgt deze DVD maar een laag cijfer.

cijfer: 6

Filmreview: Superman Returns

Deze nieuwe film met als director Bryan Singer ('The Usual Suspects', 'X2') is een doorstart voor een van de oudste en bekendste superhelden die wij heden ten dage nog kennen. Superman (Brandon Routh) en Lois Lane (Kate Bosworth) worden relatief goed neergezet in het verhaal. Voor velen zal het wellicht als een kleine domper komen, maar de film wordt op geen enkele manier beinvloed door de twee supermanseries 'Lois & Clark: The new adventures of Superman' en 'Smallville', in plaats daarvan wordt er teruggegrepen op het oorspronkelijke verhaal en de afsluiting van de laatste supermanfilm.

De teruggreep naar het oorspronkelijke verhaal zal voor veel fans van de oude garde een blik van herkenning zijn, alhoewel de gewone kijker wellicht het wat te cliché vind of op sommige punten net wat te ouderwets. Was de 'Jimmy' van de serie relatief jong en modern is de 'Jimmy' van deze film weliswaar jong, maar ook wat nerdig en vraagt menig mens zich wellicht af of Jimmy de afgelopen 20 jaar in een atoombunker heeft geleeft.

De film heeft een klassiek verhaallijn in de trend van voorgaande supermanfilms, maar ondanks dat bereikt de film net niet een hoogtepunt. De film zal echter een vervolg krijgen in 2009 wat wellicht erop wijst dat deze film slechts bedoeld is als herintroductie van Superman in het publiek.

De vooruitgang in techniek laat zich blijken en de kunsten van superman zelf in de film zijn nogsteeds super maar komen ook realistischer over. Echter moet verteld worden dat Lex Luthor wederom als vijand verschijnt wellicht niet geheel een goede zet is. Sommige zullen hem als ultieme superman 'badguy' zien, maar anderen zullen hem wellicht als uitgekauwt excuus voor kwade plotten zien en hem liever uit de komende scripts zien verdwijnen.

Persoonlijk vond ik de film wel goed, maar was originaliteit en verassende plotwendingen net wat minder dan ik eigenlijk in een film zie. Ik raad mensen wel aan de film te kijken indien men een superheldenfan is, maar alle andere mensen raad ik aan te wachten tot hij op DVD uitkomt en te huren valt of tot de film op TV komt.

Cijfer: 6,8