Schrikkeldagblog

Hey Bloggers,

Tijd voor een nieuwe update van mijn blog. Zoals wel te zien valt heb ik een boekreview geplaatst op mijn boek over China. Ik was eigenlijk al wat te lang aan dat boek bezig, ik heb het dus niet in een enkele zucht uitgelezen zoals normaal. Los daarvan heb ik binnenkort APK-keuring wat me weer een rib uit mijn lichaam zal kosten, hoewel mijn oude redelijk het jaar heeft overleefd. Mijn leven gaat redelijk soepel, ook al heb ik wat grote plannen op de ‘iets wat langer dan gepland termijn’ moeten schuiven door een onverwachte tegenslag. Geen ramp, ik stel gewoon alles opnieuw bij.

Mijn laatste blog was van januari en sindsdien is het carnaval geweest. Carnaval was super, met allerhande gespuis zoals clowns, nonnen, cowboys en een verdwaalde toerist. Maar goed, de meeste snappen het wel. Na maandag had ik er wel genoeg van, bovendien kreeg ik tussen de 39,5 en 40 graden koorts gedurende twee dagen maar dat mocht de pret niet drukken. Inmiddels zit ik hier overigens te typen met een verkoudheid, maar ook die is bijna over. Gelukkig zal het beter weer worden en dan zijn mijn ziektes voorbij.

In principe is er niet echt veel slechts of goed gebeurd in de afgelopen maand, op uitzondering van carnaval na dan. Ik zit overigens wel nog wat dingen te plannen op relatief korte termijn en heb nog wat verhalen geschreven. De verhalen staan online op de verhalensite (www.verhalensite.com) maar zullen niet op mijn blog hier komen te staan. Ik ben nog steeds aan het schrijven, maar moet eerst wat zaken in de verhaallijn van mijn nieuwe verhaal op orde zetten. Wellicht dat ik het nieuwe verhaal wel hier online zet als ik vind dat het ver genoeg gevorderd is, en ook de moeite waard is om te lezen voor anderen.

Genoeg gezwamd!

Laters!!!!

Hey bloggers!

Boekreview: China

Boekreview: China
Auteur: Edward L. Shaughnessy
ISBN: 978-90-5764-557-0

Een tijd terug heb ik een boek gehaald met de titel China. Ik koos het boek 'China' van Edward L. Shaughnessy omdat het zich handeld over de culturele geschiedenis van een groeiende wereldmacht. Het boek stelde me niet teleur, alhoewel ik toch ook kritieken heb.

Uiterlijk

Het boek is een paperback versie van nog geen 10 euro en beslaat ruim 230 bladzijden. Omdat het paperback is betekend dit dat het geen hardcover boek is, maar het is zo dik dat het goed rechtop kan staan. Pluspunt is dat het boek goede stevige pagina's heeft, iets wat bij veel paperback boeken ontbreekt. Een nadeel van het boek is dat het wellicht wat te rijkelijk is voorzien van foto's en afbeeldingen. Deze illustraties geven een goed idee van Chinese voorwerpen en landschappen maar veel nuttige informatie geven ze niet.

Opbouw

Edward heeft ervoor gekozen om een relatief logische opbouw te volgen. In principe begint hij met de belangrijkste onderdelen zoals de dynastieën en diens opbouw. Hij behandeld vervolgens het geloof van China door de eeuwen en welke rituelen er worden behandeld en uiteindelijk wijd hij zich aan het dagelijks leven en de uitvindingen van China. Op het laatst komt nog een stukje recent verleden van het communisme, maar het is duidelijk dat Edward liever niets behandeld sinds de inval van het imperiale westen in China. Voor sommige wellicht een gemiste kans, maar aan de andere kant valt dit misschien ook wel onder wat te recent verleden en een ander tijdsbestek van de Chinese samenleving.

Inhoud

De inhoud is goed en bondig. Het is geen studieboek, maar een boek voor korte inleidingen. Iedere hoofdstuk bestaat uit onderwerpen van twee bladzijden vaak voorzien van een afbeelding en een extra kader met informatie. Het boek kan worden gelezen van voor naar achteren zoals ik het deed, maar leent zich heel goed als naslagwerk en in op te zoeken.
Het moet gezegd worden dat Edward zich redelijk neutraal weet te houden in zijn standpunt over de Chinese cultuur en geschiedenis, maar af en toe laat Edward zich kennen en blijkt dat hij de cultuur als hoger beschouwt dan andere gelijktijdige culturen. Niet erg, want het blijft binnen de perken en het boek kan dus als relatief neutrale bron worden genomen.

Eigen mening

Het boek leerde mij veel nieuwe dingen over de cultuur en gaf me wat meer inzicht in China. Zeker is dat de Chinese cultuur op zijn minst even oud is als de klassieke Griekse cultuur en wellicht iets ouder en dat veel van onze huidige technologie zijn oorsprong in belangrijke maten vind in China en het verre oosten. Het was een leerzaam boek, het maakte mijn verlangen om China te zien zeker niet minder, maar ook niet echt meer.

Cijfer: 7.5

Column: De wereld van morgen

Al sinds mensenheugenis doet de mens nadenken over hoe de wereld van morgen eruit ziet. Als ik voorbeelden moet noemen verwijs ik naar Jule Verne en Gene Roddenberry. Dergelijke denkers proberen altijd een nieuw beeld te schetsen voor het morgen. Toegegeven dat Jule Verne niet ver van de waarheid af zat met enkele van zijn voorspellingen.

Ik denk altijd dat de mens veel meer naar dergelijke beelden onbewust streeft en zo worden dergelijk voorspellingen leiddraden voor hoe onze toekomst eruit gaat zien. Bedenk maar eens dat ver voordat er echte onderzeeërs waren deze reeds werden voorgesteld. Wensen en toekomstbeelden zijn en zeer belangrijke bron van vooruitgang in deze.

Maar wie had kunnen voorspellen dat tegenwoordig de hele wereld via het internet kan communiceren met elkaar. Dat we allemaal een kastje van nog geen drie bij tien cm op zak hebben waarmee we bijna iedereen kunnen bereiken, we muziek en films op kunnen zien of spellen spelen.

Ik weet nooit wat ik met die troep moet. Ik werk ontzettend veel met apparatuur maar vaak zet ik vraagtekens achter sommige functionaliteiten. Het verbaasd met dan ook telkens weer als ik een bepaalde functionaliteit als onnodig of onpraktisch vind anderen er wel het nut van in zien. Het is natuurlijk wel leuk, een gadget of gimmick te hebben. Vroeger, heel lang geleden bestond er de Gameboy en dan heb ik het over de allereerste Gameboy. Die allereerste gameboy had helemaal geen kleurenscherm, laat staan twee en met touchscreen! Dat waren pas tijden, vier batterijen voor je gameboy. Wilde je een loep met verlichting om het beter te kunnen zien in het duister dan moesten er weer twee batterijen extra in. Harder geluid met extra boxjes, kom maar op met die negen volgt batterij! Al met al had je dus al snel een ding van enig gewicht in je handen.

Als je tegenwoordig kijkt en je zit wat in het wereldje dan weet je het wel. Energiezuinige tocuhscreens die oprolbaar zijn en doorzichtig zijn de toekomst en dat over een jaar of twintig tot dertig. We sturen computers dan met onze gedachten en applicaties zoals MSN zijn verleden tijd want andere mensen kunnen toch gedachtes naar elkaar doorsturen. Het vreemde is dat dit weliswaar toekomstvisie is, maar waarvan nu al eigenlijk duidelijk is dat we het zullen bereiken in deze eeuw en waarschijnlijk in de eerste helft ervan. Het wordt steeds moeilijker om een visie te maken voor de mensheid want wellicht bestaat de mensheid zoals wij die kennen over honderd tot tweehonderd jaar niet meer zoals wij hem kennen. We hebben natuurlijk nog ruimtereizen, maar andere ontwikkelingen zoals aanpassen aan de ruimte, genetische manipulatie en de groei van onze technologie zullen over tijd ons ras zoveel veranderen dat de term ‘homo sapiens sapiens’ wel erg ruim moet worden opgevat.

Laat maar komen die toekomst! Maar goed zo’n vaart zal het allemaal niet lopen en als we het echt goed willen doen als mensheid zullen we toch echt geheel volgens traditie een grote oorlog moeten hebben die de ontwikkeling en integratie van dergelijke nieuwigheden stimuleert. Vraag is natuurlijk of ik überhaupt wel een telepathisch bericht wil ontvangen van andere mensen. Enfin, we kunnen dus wat leuks tegemoet zien, maar eerst nog die nieuwe oorlog!

NieuwjaarsColumn: 2007/2008

Het is weer oud en nieuw geweest en zoals te merken viel op mijn blog heb ik het druk gehad. 2007 was voor mij een geweldig jaar waarin een baan en een auto werd gerealiseerd voor mij, ik een hele berg nieuwe vrienden en kennis erbij kreeg en een hoop nieuwe, voornamelijk positieve ervaringen op deed. Ik kijk dan ook 2008 tegemoet met een glimlach.
Ik heb enkele grote plannen voor de toekomst en voor dit jaar klaar staan en ik ga me daar volledig op concentreren. Ik laat natuurlijk niet mijn blog vallen vanzelfsprekend. Ik wil hierbij overigens van de gelegenheid gebruik maken om al mijn lezers een gelukkig en voorspoedig nieuw jaar te wensen. Beter laat dan nooit zeg ik maar.

2007 was voor de wereld een turbulent en zwaar jaar. Veel onrust in de gelederen, zowel ver weg met allerhande, nog steeds slepende oorlogen als dichtbij. Jongeren die relde, mensen die wederom voor niets werden vermoord dalende en stijgende economieën en dure olie. Toch was het geen slecht jaar. Europa doet het nog steeds goed economisch bijvoorbeeld en Frans Bauwer was een tijdje stil omdat hij een operatie aan zijn stembanden had gehad.

Je moet het allemaal weer niet zo zwaarmoedig inzien dus.

Voor dit jaar kijk ik echt uit naar veel globale zaken. De Olympische spelen voor 2008 die in China plaats vinden bijvoorbeeld. Het nieuwe Formule 1 seizoen, het CERN project wat dit jaar dichter bij de realisatie komt.

Natuurlijk de olieprijs zal duurder worden, er zullen weer aanslagen volgen en Frans Bauwer mag dit jaar weer gaan zingen. Maar zo moet je niet tegen het leven aankijken vind ik. Je moet de problemen onderkennen, eventueel mogelijk oplossingen bedenken en uitvoeren en verder gaan. Ik verheug me intussen op warmere dagen, hoewel ik moet dit weer ook niet ontevreden ben. Verwacht binnenkort nog van mij een column of nieuw filosofisch stukje of zo want eigenlijk heb ik zin om weer flink te bloggen.

Nu moet ik alleen nog tijd vinden daarvoor want tijd begint in mijn leven een schaarste te worden. Ik werk veel, en met plezier en doe nog van allerlei zaken langs mijn werk buiten bloggen. Mijn sociale leven neemt veel tijd in beslag, maar ik zou met niemand willen ruilen. Dat ik zoiets kan en durf te zeggen is denk ik wel een teken aan de muur.

Xie jullie,

Auredium Riptide