zondag 1 juli 2007

Column: Emotionele kunstbarbaren

Hola bloggers,

Weer een nieuwe blog van jullie eigen
Auredium Riptide. Ik was laatst in de stad een boekenwinkel aan het bezoeken. Voor de nieuwste generatie die onze ras rijk is even een korte uitleg. Een boekenwinkel is een winkel waar je boeken kan kopen. Boeken zijn zoiets als de handleiding van jullie computers, maar dan op papier en diverser van inhoud.

Ik zag er een boek met een voor mij wel interessant onderwerp; Graffiti in L.A. Nu zul je wellicht denken 'wtf vind die gozer nou aan graffiti!?'. En ik geef jullie ten dele gelijk, de meeste graffiti is zinloos gekalk en zogenaamd 'taggen' wat zoiets is als het achterlaten van je handtekening. Maar graffiti is meer dan dat, graffiti is een expressievorm. Jongeren, en enkele oudere mensen gebruiken het om zich te uiten, of om hun buurt te markeren. Graffiti, mits goed uitgevoerd is een explosieve, vaak kleurrijke vorm van kunst. De onderwerpen kunnen variƫren van politiek tot persoonlijke berichten. Graffiti is al zo oud als de mensheid, in het oude Rome deden mensen al in de stenen berichten krassen en korte berichtjes. Ik heb het dan over persoonlijk zaken en niet over de nieuwsgeving of zo, net zoals tegenwoordig spraypaint word gebruikt voor graffiti.

Graffiti is een expressie, het is een wat on geleidere vorm van emotie en meningsuiting. Dit maakt het natuurlijk nogsteeds niet leuk voor mensen om wakker te worden en te ontdekken dat hun huis is ondergekalkt. Graffiti kan echte kunst zijn, maar veel vaker is het on geleide emoties die worden geuit zonder echte schoonheid. Er is een kunststroming die helaas door velen als kunst word gezien terwijl het dat in mijn ogen niet is, jullie kennen het wel van een eerdere blog; Dada'kunst'.

Ik ge niet nog meer woorden vuil maken aan Dada, mijn mening is duidelijk over dat soort duurbetaalde troep. Wellicht interessanter is het ontstaan van dergelijke kunst. Kunst zoals wij het kennen bestaat niet echt lang. Sterker nog, kunst zelf bestaat wellicht niet echt lang. Oude schilderijen die natuurgetrouw lijken, beelden die natuurgetrouw zijn van vroeger zijn veel eerder vakmanschap en minder kunst. Zaken gemaakt om iets uit te beelden, ze hadden immers geen fototoestellen. Kunst van heden ten dage komt voort uit vakmanschap en vakmannen van vroeger maakte kunst, veel vaker uit plezier dan uit opdracht. Vakmanschap van vroeger word als kunst gezien, en mag in mijn ogen best zo betiteld worden.

Goed, hedendaagse kunst. hedendaagse kunst is ontstaan uit de werken van bijvoorbeeld Vincent van Gogh. Sommige zeggen dat Vincent van Gogh leed aan een medische aandoening en daarom afwijkend schilderde. Of een aandoening ervoor zorgde dat Vincent van Gogh anders schilderde dan zijn tijdgenoten is een leuke vraag voor de debatteurs maar in werkelijkheid van minder belang vergeleken met de impact ervan. Opvolgers van Vincent van Gogh, zoals Claude Monet baseerde hun werk op dat van Vincent. Wellicht gedreven door de uitvinding van de fotocamera werden kunstenaars in het schilderen creatiever en ontstond het expressionisme. Ook hier heb ik eerder over gesproken, expressionisme is een belangrijke factor voor het ontstaan van de huidige schildervormen. Salvador Dali, M.C. Esher en Piet Mondriaan zijn als het ware geboren in een wereld waarin de schilderkunst zich bevrijdde uit de traditionele vakmanschappen.

Uit deze vakmanschappen kwam de dadakunst voort, gestuwd door ontwikkelingen zoals Piet Mondriaans werk waarbij schilder en ontwikkelkunst meer architectuur als doel kreeg veranderde kunst in een duur alternatief voor de gewone stoel, tafel en zelfs het toilet. Kunstenaars van dat soort kunst hebben te weinig discipline, te weinig controle over hun emotie en zullen vaak worden uitgebuit door nepkunstenaars die met rotzooi geld verdienen aan kunst die zijn als dadakunst betempelen bijvoorbeeld.

Dat brengt ons terug naar graffiti, als ik graffiti bezie die me bevalt vind ik dat bijzonder. Het roept een 'urban' gevoel op die me in staat stelt me verbonden te voelen met de maatschappij waarin ik leef. Wellicht is het voor jullie als lezers slechts gewoon een afbeelding, maar mocht je ooit graffiti zien die wat meer is dan een gewone 'tag' bedenk dan dat het een resultaat is van onze maatschappij en dat het voor de maker ervan schijnbaar van belang was.

Xie jullie wel weer!

Auredium Riptide

Geen opmerkingen: