Column: De wereld van morgen

Al sinds mensenheugenis doet de mens nadenken over hoe de wereld van morgen eruit ziet. Als ik voorbeelden moet noemen verwijs ik naar Jule Verne en Gene Roddenberry. Dergelijke denkers proberen altijd een nieuw beeld te schetsen voor het morgen. Toegegeven dat Jule Verne niet ver van de waarheid af zat met enkele van zijn voorspellingen.

Ik denk altijd dat de mens veel meer naar dergelijke beelden onbewust streeft en zo worden dergelijk voorspellingen leiddraden voor hoe onze toekomst eruit gaat zien. Bedenk maar eens dat ver voordat er echte onderzeeërs waren deze reeds werden voorgesteld. Wensen en toekomstbeelden zijn en zeer belangrijke bron van vooruitgang in deze.

Maar wie had kunnen voorspellen dat tegenwoordig de hele wereld via het internet kan communiceren met elkaar. Dat we allemaal een kastje van nog geen drie bij tien cm op zak hebben waarmee we bijna iedereen kunnen bereiken, we muziek en films op kunnen zien of spellen spelen.

Ik weet nooit wat ik met die troep moet. Ik werk ontzettend veel met apparatuur maar vaak zet ik vraagtekens achter sommige functionaliteiten. Het verbaasd met dan ook telkens weer als ik een bepaalde functionaliteit als onnodig of onpraktisch vind anderen er wel het nut van in zien. Het is natuurlijk wel leuk, een gadget of gimmick te hebben. Vroeger, heel lang geleden bestond er de Gameboy en dan heb ik het over de allereerste Gameboy. Die allereerste gameboy had helemaal geen kleurenscherm, laat staan twee en met touchscreen! Dat waren pas tijden, vier batterijen voor je gameboy. Wilde je een loep met verlichting om het beter te kunnen zien in het duister dan moesten er weer twee batterijen extra in. Harder geluid met extra boxjes, kom maar op met die negen volgt batterij! Al met al had je dus al snel een ding van enig gewicht in je handen.

Als je tegenwoordig kijkt en je zit wat in het wereldje dan weet je het wel. Energiezuinige tocuhscreens die oprolbaar zijn en doorzichtig zijn de toekomst en dat over een jaar of twintig tot dertig. We sturen computers dan met onze gedachten en applicaties zoals MSN zijn verleden tijd want andere mensen kunnen toch gedachtes naar elkaar doorsturen. Het vreemde is dat dit weliswaar toekomstvisie is, maar waarvan nu al eigenlijk duidelijk is dat we het zullen bereiken in deze eeuw en waarschijnlijk in de eerste helft ervan. Het wordt steeds moeilijker om een visie te maken voor de mensheid want wellicht bestaat de mensheid zoals wij die kennen over honderd tot tweehonderd jaar niet meer zoals wij hem kennen. We hebben natuurlijk nog ruimtereizen, maar andere ontwikkelingen zoals aanpassen aan de ruimte, genetische manipulatie en de groei van onze technologie zullen over tijd ons ras zoveel veranderen dat de term ‘homo sapiens sapiens’ wel erg ruim moet worden opgevat.

Laat maar komen die toekomst! Maar goed zo’n vaart zal het allemaal niet lopen en als we het echt goed willen doen als mensheid zullen we toch echt geheel volgens traditie een grote oorlog moeten hebben die de ontwikkeling en integratie van dergelijke nieuwigheden stimuleert. Vraag is natuurlijk of ik überhaupt wel een telepathisch bericht wil ontvangen van andere mensen. Enfin, we kunnen dus wat leuks tegemoet zien, maar eerst nog die nieuwe oorlog!